කළා වැවටත් නොදෙවෙනිව සිත පුරා බැන්දා මහ ..........වැවක්
සලා කඳුලැලි දුකට සතුටට රැඳෙව්වා තෙත ඇති .............බවක්
හෙලා සුසුමන් රැලි ද කලතා මුමුණ මුමුණා පෙම් ...........කවක්
බලා සිටියා එයින් අස්වැද එළිය දකිනා නව ..............ලොවක්
නෙලා අස්වනු එ'වැව් ඉවුරේ සැන්දෑ කල සුව සෙත ...........පතා
වලා වියනට යටින් සිටියා දිනුම ලද බව සිත ...................සිතා
පෙලා සියොළඟ නොසිතු මොහොතක යකුළු පහරක් වැද හොතා
පලා වැව් බැමි ඉරි තලා ගොස් කාන්දුවකට හසු.............. වෙතා
වෙලා හදවත රැකුණු පණ සේ සහසකුත් සෙත සැදු......... සිතින්
ගලා යනවා එ'දිය රන්කඳ ප්‍රයෝජනයක් නැත........... ඉතින්
නොලා ඉවතට පිළිසකර කර ගන්ට නොහැකිව අද ..........බැතින්
කළා හැඩි දැඩි දෑත් යුගලක් තෙතමනය නැති............. හදවතින්
මංගලිකා පෙරේරා කිවිඳිය විසින් 2013 නොවැම්බර් මස 1 වන දින ලියා මුහුණුපොතේ රැඳවූ නිර්මාණයකි . ඇගේ අවසරය මත උපුටාගෙන පලකරමි .
No comments:
Post a Comment