හෙදියකට දොස් නැගූ පුද්ගලයෙකුට හෙදිය කියන කතාවකි.
--- හෙදියකගේ දිවිය ---
දෙපා රිදෙනා තුරා දිව රෑ ඇවිත් බැලුවා තිබු ....................... උණ
උපා යොදමින් බෙහෙත් කෙරුවා ලෙඩා නොදනී ඒ ............ ගැන
පපා සෙනෙහස බැලු නමුත් දැන් යන්න හදනව මට ............. බැන
එපා ඔය ලෙස දොස් නගන්නට කරණු හරි හැටි නොම ......... දැන
අපට තියෙනව වෙන වෙනම දී පතිකාර වල .................... විස්තර
අලස වෙන්නෑ බලන්නේ සැම දිවි කරන්නයි .................... ඉස්තිර
අදද හෙටදැයි සුව ලබන්නේ ඒක දන්නේ ..................... දොස්තර
අහන අහනා සෑම දේටම කොහොම දෙන්නද .................. උත්තර
ඔබට හැකි නම් එක දිනක් මේ ලෙඩුන් එක්කම ............... හිඳින්න
රසට අනලා රෝහලේදිම කෑම වේලත්.......................... බුදින්න
බනින එක නවතලා හෙදියක් වෙලා මොහොතක් ............ හිතන්න
කරන මෙහෙවර මිල කළේ කොහොමදැයි මාහට ........... කියන්න
දුවා දරුවන් ගැන බලන්නට සැමට මෙන් නැත ................. කාලය
සොයා යද්දී හිතේ සැනසුම පාලුවී ගෙයි .......................... සාලය
නිවා දාහය සතප ගන්නට බැරිව රැකෙනව ........................ සීලය
දමා සැරසී යන්න තහනම් රන් මුදුව හා ............................ මාලය
අපේ යුතුකම් නිසි කළත් නිති සොයන්නේ පොඩි ............ ඇදක්ය
සිතේ සතුටින් ගෙදර යන්නට කෙදිනවත් බෑ .................. දුකක්ය
අනේ දන්නව ඇඳේ වැතිරී ඉන්නෙ ලඟ නෑ ............... කෙනෙක්ය
ඔබේ අම්මා වුනත් මට නම් මෙහි තවත් එක ............... ලෙඩෙක්ය
--- ශෂික මධුරංග කරුණාරත්න ---
No comments:
Post a Comment