බේබද්දාගේ බිරිය
පෙම පුද කළේ ඔය හද මත මා---------------------------දුටුව
ඉම නොපෙනෙනා මුදු ගති සිඹලා----------------------තුටුව
කිම හිමියනේ සිට ආ දිනයේ---------------------------කැටුව
නිම වී ගියේ දෙවි ගුණ නුඹගේ--------------------------පටුව
මීවිත නුඹට අම රස ලූ පැණි----------------------------යකිය
ජීවිත අපට නීරස වූ නිර---------------------------------යකිය
වී ඇති වෙනස අදහා ගනු බැරි--------------------------සකිය
මා නෙතු අගට සැමදා හිමි කඳු-------------------------ළකිය
උසුළනු බැරිය හිමි සඳ රහ මෙර-------------------------දුඟද
පෙරදා වගේ නැත ඒ සුසුමන----------------------------සුවඳ
ලෝදිය බඳුන තුළ ගිළි කාරණ--------------------------කිමද
හිස ලෑ යහන සුව මදිවද මා-----------------------------ලමැද
වත්සුණු පුසුඹ නොව හිමියනි මා-----------------------ගතට
බඩ ගිනි දැනී හඬනා පුතුගේ---------------------------කුසට
කිරි ටික නොවැටෙනා විට දැනෙනා-------------------දුකට
වාවනු බැරිය මවකව මාගේ----------------------------සිතට
නොපතමි කිරුළු පළඳා රැජිණක----------------------වන්න
අභරණ කසී සළු ඕනෑ නැත----------------------------ගන්න
කෝ මගෙ මාලෙ අම්මේ මේ ගෙල-------------------ලන්න
පොඩි දුව අසන විට බැහැ දුක ඉව---------------------සන්න
බීගෙන පැමිණ තැලුවට මට ඉදි-------------------මෙන්න
හීනෙක පවා සිතුවේ නැත පළි----------------------ගන්න
රළු බස දොඩනු දරුවන් හට නෑ------------------හෙන්න
ඒ පින ඇතිය මතු දා නුඹ බුදු----------------------වෙන්න
ලෝකය නුඹට සැහැසිව ආ විට---------------------නිබඳ
බීමත එයට විසඳුම වූයෙද----------------------------සබඳ
හෙට ඒ ලොවට පිවිසෙන පුතු හා--------------------දුවද
දිවි ජය ගන්න යා යුතු යහ මග---------------------මෙයද
ශාන්ත විජේසිංහ කිවිඳුන්ගේ නිර්මාණයකි (ශාවී)
2012.06.03
No comments:
Post a Comment