හොස්ටල් ජීවිතය
රස මුසු මතක තෙල් ඉහිරෙන ගැටවු වියේ
මදහස නැගෙයි සිහිවෙන විට තවම ළයේ
මොන පවකටද මන්දා තුණු සිතට නොයේ
කාලය ගෙවෙද්දී සිරුරට වයස ගියේ
නිදහස පිරුණු ඒ හොස්ටල් ජීවිතය
යාබද බාලිකාවට දුර සීමිතය
රෑ පය ගැටෙන කොටබිත්තිය පීඩිතය
පොලු නැති ජනෙල් ඇතුළෙයි රස මීවිතය
අපි හය දෙනෙක් භය නැති හොඳ පොරවල්ය
වොචරය බීඩි මිටියට හරි හුරතල්ය
වර්ඩන් නැගිට්ටොත් වැඩ ටික කුරුවල්ය
කොට්ටා පඹය ඇඳ උඩ අපි එන කල්ය
ලීඩෝ එකේ රෑ ෂෝ එක බලන්නට
අල්ලා ඔට්ටු ශත පණහක් දිනන්නට
තුනකින් මහල් ගොස් පහළට පනින්නට
කෑවා පිනාගෙන් වේවැල කැඩෙන්නට
හොල්මන් වලට භය නැති උන් තෝරන්ඩ
තිබ්බා තරගයක් රුපියල ජය ගන්ඩ
තනියම කනත්තට රෑ මැද වෙයි යන්ඩ
ගොරකා ගහේ ඇණයක් ගහලා එන්ඩ
හැම දෙන පස්ස ගැහුවත් භය වසාගෙන
මම ඉදිරියට ආවෙමි ජය පතාගෙන
හිත වෙව්ලුවත් හිස රෙද්දක් පොරෝගෙන
පය තැබුවෙමිය ඉතිපීසෝ කියාගෙන
ගොරකා ගසට ලංවී මම ඇණය ගසා
හැරුණා එන්ට ගැහෙනා භය ඉතිං නසා
ඇද්දා කව්ද රෙද්දෙන් හිස තිබුණ වසා
දිව්වා හූ කියාගෙන රෙදි දමාගසා
වේව්ලා හැදී ඒ මුුළු රෑ ගැහෙන උණේ
ගියවිට වොචරෙ හා සොහොනට එළඹි දිනේ
කන්නට සිතුණි මට බඩවැල කඩං අනේ
"ගහලා තිබුණෙ රෙද්දත් අල්ලලා ඇණේ"
-----------------------------------------ශාරා
ශාන්ත රාජපක්ෂ කිවිඳුන්ගේ නිර්මාණයකි.
No comments:
Post a Comment