අයාලේ ගිය පුතුට ......
මට අහිමි වූ සියලු දේ වලලමිය හද ....................ගැඹුරේ
නෙත කඳුලකට නිතර දොර හැර සිතැඟි ළඟ ...... වැතිරේ
කිසි දිනෙක හිරු නොපායනු ඇත අපට එක ........ අඹරේ
නුඹගෙ ලොව කලඑළිය වේ නම් සිටිමි මම .......... අඳුරේ
උදම් වූවත් නුඹේ සෙනෙහෙන් රැවටිලා ඇත ..............මම්
රිදුම් දුන්නත් දැවී සියොළඟ වයිර ...........නොකරන් නෙම්
අසන්නට වූ සියලු නින්දා ගලක් සේ ..................... උසුලම්
පහන් සිතකින් නැගෙන හැම දින නුඹට සුබ ...... පතනෙම්
සාප කරනට නොහැක නුඹෙ පන අයිති මට ......... බැවිනී
පාප සිතුවිලි මනස අඩපන කෙරුවදෝ ................නොදනී
සෝක නුඹ ගැන වැරදි පාරෙයි යන්නෙ ඔය ....නොපෙනී
ඊට කිසිවක් නොකළ හැක අසරණව මම .............. තැවුනී
කැප කරන්නට තවත් කිසිවක් නොමැත මා ............සතුවී
ගත ඇතත් සිත අඩපණව ගොස් සිටිමි අද ..............ලතවී
දුටුවෙ නම් ඔය වෙස් මුහුණ තුල සිටින රුව ..........සැඟවී
මේ තරම් රැවටෙන්න කැමතිද ජීවිතය ...................බොඳවී
බියකරුය හෙට අපැහැදිලි ලෙස බොඳ වෙලා ........ සිතුවම්
බුර බුරා නැගි ගිණි ගොඩක වෙද සිසිලසක් ....මොනයම්
වැරදුනා නොව වරදවා ගත් බවම මට ............... හැඟුනෙම්
බිඳුණු දා රැකි සියලු දේ බැහැ සොයන්නට ...........පිළියම්
මංගලිකා පෙරේරා කිවිඳියගේ නිර්මාණයකි.
14 /03 /2016 .
No comments:
Post a Comment