Arya Gamage
2 March 2016
ඇය...!!
විටෙක නළලත සිපී මව මෙන් සෙනේ තව වැඩි උනා වේගේ
සයනයේ පෑ අනග රැගුමන් හුරුවුනේ සුර ලොවෙන් වාගේ
දුකේදී යෙහෙළියයි සනසන සැමට නොලැබෙයි මෙවැනි දීගේ
පියඹ නුඹ ඇයි දෙපා වැන්දේ නෙතේ කඳුලක් පනී මාගේ
කුරුළු ජෝඩුව විලස සයනේ සෙනෙහසින් හද වැතිරිලා
තුරුළු කරගෙන දෙඩු වදන් යයි දෙඅදරින් ගඟ ලෙස ගලා
කෙවිලියක නැගු කූජනය වන් මිහිරි තෙපුලින් සනසලා
නා රජුන් වද රකින උරඟන සේ නිදයි ගත දැවටිලා
වරෙක දිවයුරු සේම සැඩ වෙයි තව විටෙක දදරද ලෙසේ
සිසි කිරණ විහිදුවයි දසතම නිල් විලෙහි පිපි පියුම සේ
ගතෙහි රුධිරය කිරට හැරවුයෙ කෙලෙසදෝ නොදනිමි මෙසේ
මවද පියඹද යෙහෙලියද පෙම්වතිය නුඹ හද තුල වෙසේ
ආර්ය ගමගේ කිවිඳුන්ගේ නිර්මාණයකි
No comments:
Post a Comment